De symptomen van de ziekte vallen vaak onder drie categorieën: fysieke, psychische en cognitieve. Fysieke symptomen kunnen onder meer onregelmatige bewegingen zoals chorea, verlies van spiercoördinatie en stijve spieren omvatten. Psychische symptomen kunnen bestaan uit depressie, verandering in persoonlijkheid, stemmingswisselingen en verlies van interesse in dagelijkse activiteiten. Cognitieve symptomen kunnen omvatten geheugenverlies, moeite met taal of verwarring.
De ziekte van Huntington is een erfelijk probleem en het risico op de aandoening wordt verhoogd als één of beide ouders drager zijn van het gemuteerde gen. Het risico wordt ook verhoogd in families waar meerdere leden de ziekte hebben ontwikkeld, vooral als er in eerdere generaties meer dan één geval is.
De diagnose van de ziekte van Huntington wordt gesteld op basis van medische en familiegeschiedenis, fysieke examens en eventueel genetisch testen. Artsen kunnen ook een hersenscan gebruiken om de aanwezigheid van het gemuteerde gen te bevestigen.
Er is momenteel geen remedie voor de ziekte van Huntington, maar er wordt verder onderzoek gedaan naar mogelijke behandelingen die de progressie ervan kunnen vertragen of de ontwikkeling ervan kunnen voorkomen. De behandelingsmethoden voor de ziekte van Huntington omvatten medicatie, fysiotherapie en psychotherapie. Een combinatie van behandelingen kan ook worden gebruikt om symptomen te verminderen zoals spierkrampen, stemmingswisselingen en geheugenverlies. Er zijn ook leefstijl en voedingsaanpassingen die mensen met de ziekte kunnen implementeren om hun algemene gezondheid te verbeteren.
De behandeling van de ziekte van Huntington is gericht op het verminderen van de symptomen, het voorkomen van complicaties en het ondersteunen van patiënten en hun families. Patiënten moeten ook regelmatig worden gevolgd om te zien of er veranderingen in hun conditie optreden. Er zijn ook veel steunprogramma's voor mensen met de ziekte van Huntington, waardoor ze worden ondersteund en de best mogelijke zorg krijgen.
